We gaan met drie studenten in een bus,
samen met één van onze begeleiders, onderweg van het bureau Zuidplein naar
Hoogvliet. In Hoogvliet is het markt en daar kunnen we mooi Publiek Domein
oefenen. Lopen over de markt en het winkelcentrum Binnenban in Hoogvliet,
mensen aanspreken en zelf aangesproken worden omdat je in uniform loopt. Het
zal wel even wennen zijn.
Onderweg naar Hoogvliet horen we via de
mobilofoon een melding van een vrouw die haar moeder had gebeld omdat zij een
inbreker in huis gehoord had. De inbreker zou nog in huis zijn. We zijn dicht
bij, het is maar twee straten van onze locatie af. We geven aan de meldkamer
door dat we in de buurt zijn en dat we ook ter plaatse gaan. Wijkomen tegelijk
aan met een eenheid van de noodhulp. Het is best spannend. Op aanbellen wordt
niet open gedaan, de bewoonster durft niet uit haar slaapkamer te komen. Eén
van de studenten gaat met de begeleider via de tuin van de buren naar de
achterkant van de woning. Aan de achterkant staat wel een raam open, zal er dan
echt iemand in de woning zijn die er niet thuis hoort en aan het inbreken is.
We lopen de achtertuin in, over de portofoon horen we een collega geschrokken
zeggen dat hij herrie in de tuin hoort. Gelukkig zijn wij dat, er is niemand
aan het inbreken. Het zijn oude huizen en waarschijnlijk heeft zij enkele buren
door het portiek horen lopen.
Hierna gaan we naar Hoogvliet. Tijdens het
surveilleren op de markt en in het winkelcentrum worden we plotseling
aangesproken door een bekende alcoholverslaafde die zijn hele levensverhaal
verteld. Dat gebeurt er dus als je in uniform op straat loopt. Zonder dat je
ernaar vraagt, vertelt iemand zomaar zijn hele levensverhaal. Wat moet je
ermee, goed onthouden zegt de begeleider, je weet nooit wanneer je het weer
nodig kan hebben.
Na het eten gaan we weer richting Rotterdam
Zuid, we gaan een verkeerscontrole houden. We gaan stoptekens oefenen en een
documentencontrole houden. Onderweg naar Zuid roept een collega op de Slinge
dat zij een “vervoertje” nodig heeft voor een arrestant. Zij is alleen en de
arrestant blijkt een vervelende Marokkaanse jongen te zijn. Omdat wij in een
bus reden en nog ruimte over hadden, zijn wij zo snel mogelijk naar haar toe
gegaan. Op het bureau Slinge hebben de jongen, die voor de wet-ID was
aangehouden, ingesloten en gefouilleerd. De collega heeft de afhandeling zelf
gedaan. Onderweg naar het bureau Zuidplein controleren we nog een auto met een
aanhangwagen. De losbreekreminrichting is niet goed bevestigd en de verlichting
van de aanhangwagen is kapot. We geven de man een waarschuwing. Terwijl we
staan te praten met deze bestuurder zien we aan de overkant van de weg een
vrouw in een auto zitten, ze zit te huilen. Naast de auto staat een man die in
een verhit gesprek met haar is. Alle twee de auto’s staan fout geparkeerd. Om
in ieder geval contact te krijgen, spreekt onze begeleider eerst de man de
vrouw aan om hun auto goed te laten parkeren. Hierdoor kan hij even kort met de
vrouw praten, zij zegt dat er niets aan de hand is. Bij een controle in de
systemen blijkt dat zij pas melding heeft gedaan van stalking. Nadat wij de man
en vrouw weer hadden aangesproken blijkt dat het gaat om de man die bij haar
auto staat. We sturen hem even weg. De man reageert agressief. Onze begeleider
blijft rustig en we sturen de man vrouw. We blijven in gesprek met de man,
waardoor de vrouw alle tijd krijgt om weg te gaan.
Een citaat van een van de studendenten tijdens de debriefing: Als een dag altijd zo hectisch is.
We maken van alles mee en surveilleren in een groot district van hot naar her.
Als dat is wat ons de komende vier maanden staat te wachten, kunnen we onze lol
nog op.
Dit verhaal heb ik geschreven na de
debriefing op donderdag met de studenten van 1221 district Zuid Eenheid
Rotterdam.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten