Een reactie op een artikel in de krant

Nu alle studenten vakantie hebben, heb ik ook eens tijd om aandacht te schenken aan berichten in de plaatselijke kranten en dan vooral die berichten die over de politie gaan. Als ik dan een kop zie staan: ‘Politie moet zich meer richten op aanpak moorden, overvallen en inbraken’, in de Rotterdam Dichtbij van 6 augustus 2013, wordt mijn aandacht direct getrokken. Een interessant artikel, laat ik dat eens gaan lezen, denk ik in mijn naïviteit. Nadat ik het hele artikel, dat slechts tien zinnen lang is, heb gelezen, neem ik even de tijd om het te laten bezinken. Soms is dat even nodig. In het artikel stelt Arno Bonte, fractievoorzitter van Groen Links in de gemeenteraad van Rotterdam het volgende: 'We moeten kostbare politie-uren niet langer verspillen aan onzinnige zaken als het handhaven van het alcoholverbod in parken, het blafverbod voor honden of het slaapverbod op bankjes', aldus Bonte. ' Ook acties voor preventief fouilleren kunnen we missen als kiespijn. Die leveren zelden iets op, behalve een hoop ergernis voor onschuldige mensen die ermee worden geconfronteerd.' Eigenlijk gaat het dus over prioriteiten stellen. Dat is iets wat iedere politieagent op straat zijn gehele dienst doet. Dan heb ik het uiteraard over het dagelijks politiewerk. Prioriteiten stellen in het beleid daar gaat de “gewone” politieman niet over. Hij is vooral belast met de uitvoering van de prioriteiten die door “de gemeente” en de korpsleiding worden gesteld. Nu is er dus weer een gemeenteraadslid die, in deze komkommertijd voor de pers, iets roept dat helaas wordt opgepikt door een regiokrant. Om de voorbeelden van dhr. Bonte maar eens bij de horens te pakken, wil ik in deze vakantieperiode daar wel eens op reageren. Het alcoholverbod in parken, het blafverbod voor honden en het slaapverbod op bankjes, staan alle drie in de Algemene Plaatselijke Verordening. Deze Algemene Plaatselijke Verordening Rotterdam 2012 is door dezelfde gemeenteraad waar dhr. Bonte fractievoorzitter van Groen Links is op 11 oktober 2012 goedgekeurd en is 1 januari 2013 in werking getreden. Met je kinderen in het park gaan spelen lijkt mij geen leuk idee op het moment dat een stel aangeschoten vervelia’s de mensen lastig vallen in het park. En op je balkon in het zonnetje zitten terwijl de hond van de buren constant aan het blaffen is en na twee uur besluit om te gaan janken, is ook niet echt bevorderlijk voor het voeren van een goed gesprek. De bankjes in hetzelfde park waar iemand met zijn kind wil gaan spelen zijn niet bedoeld om op te gaan slapen, nee die zijn bedoeld om op te zitten en op je kinderen te letten die in het park aan het spelen zijn. Met betrekking tot het preventief fouilleren, waarvan dhr. Bonte zegt dat ze gemist kunnen worden als kiespijn, vraag ik hem slechts: “Hoeveel moorden, overvallen of inbraken zijn er door het preventief fouilleren al voorkomen?” Ik weet het niet, dat kan ook niemand antwoorden. En over de ergernis bij de onschuldige mensen, misschien kan dhr. Bonte beter aan deze onschuldige uitleggen waar het preventief fouilleren wel goed voor is en wat er allemaal mee wordt voorkomen. Dat dhr. Bonte het niet altijd eens is met het handelen van de politie is bekend, maar hij is er toch wel voor de bewoners van Rotterdam. Als hij nu wil dat de politie de kleine criminaliteit laten vallen, laat hij dat wel op een heel erg vreemde manier gezien. De kleine criminaliteit is vaak dat waar de “gewone” mens zich het meest aan stoort en ook dat zijn de mensen waar wij als politie het werk voor doen. Laat het wel duidelijk zijn dat moordenaars, overvallers en inbrekers in Rotterdam ook niet veilig zijn. Wij, de politie, zitten ze op de hielen en zullen dat ook met grote verve blijven doen.